„8 Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę, i to nie jest z was, jest to dar Boga. 9 Nie z uczynków, aby nikt się nie chlubił.“ (UBG Efezjan 2:8-9)

Łaską zbawieni.

Przez wiarę.

Uznawanie istnienia Boga nie jest sednem wiary.

Moje życie zaczęło się zmieniać dopiero wtedy, kiedy uwierzyłem Bogu.

Istniała diametralna różnica między moją wiarą w Boga, a wiarą Bogu, temu, co powiedział.

W pewnej chwili dotarło do mnie, że moje zbawienie nie zależy od moich wysiłków, umiejętności ani nawet właściwego rozumienia faktów, bo i cóż może martwy człowiek?

Zbawienie to dar, a naturą daru jest to, że otrzymuje się go za darmo.

Ratunek od moich grzechów i starej, zepsutej natury leżał po stronie Boga, nie po mojej.

Dobry Bóg mnie zbawił. Zrobił to dlatego, że uwierzyłem. Uwierzyłem, że On jest gwarantem mojego ratunku, nie ja sam, nie moje „dobre” uczynki, nie moja religijność.

Gdybym mógł zbawić sam siebie, Jezus umarłby niepotrzebnie…